نماز

#فضل_نماز:
از آنچه گذشت معلوم مى‌شود که نماز شأن و منزلت بزرگی در اسـلام دارد، و رکن دوم از ارکان اسلام است که اسلام بنده صحیح و درست نمى‌شود مگر با ادای آن، و اینکه کسالت در آن از صفات منافقین است، و ترک آن کفر و گمراهی و خروج از دایره اسلام مى‌باشد، چنانکه رسول گرامی ج مى‌فرماید: «بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ وَالْكُفْرِ تَرْكَ الصَّلَاةِ» [مسلم].
«بین مرد و بین شرک آوردن و کافر شدن ترک کردن نماز است».
و همچنین ج مى‌فرماید: «اَلْعَهْدُ الَّذِي بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمُ الصَّلَاةُ، فَمَنْ تَرَكَهَا فَقَدْ كَفَرَ» [ترمذي].
«فرق بین ما مسلمانان و بین کافران و مشرکین نماز است، پس کسیکه آن را ترک کند کافر مى‌شود».
و نماز پایه و اساس اسـلام است، و آن واسطه بین بنده و خداست، چنانکه رسول الله ج در حدیث صحیح مى‌فرماید: «إِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا صَلَّى يُنَاجِي رَبَّهُ» [بخاری].
«هریک از شما وقتی نماز مى‌خواند با خداوند مناجات مى‌کند».
و آن علامت محبت و دوستی بنده با خدا و قدردانی او از نعمت‌هایش مى‌باشد.
و از بزرگی شأن و منزلت نماز نزد خداوند این است که اولین فریضه‌ای است که بر پیامبر ج فرض شده، و فرض شدن آن بر این امت در آسمان در شب إسراء و معراج بوده است.
و وقتی از رسول خدا ج سؤال شد: بهترین اعمال کدام است؟ آن حضرت ج فرموند: «الصَّلاَةُ عَلَى وَقْتِهَا» [متفق علیه].
«ادای نماز در اوقات آن».
و خداوند آن را پاکیزکی از گناهان و کارهای ناشاپست قرار داده است، چنانکه رسـول خدا ج مى‌فرماید: «أَرَأَيْتُمْ لَوْ أَنَّ نَهْرًا بِبَابِ أَحَدِكُمْ يَغْتَسِلُ مِنْهُ كُلَّ يَوْمٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ، هَلْ يَبْقَى مِنْ دَرَنِهِ شَيْءٌ؟ قَالُوا: لَا، قَالَ: كَذَلِكَ الصَّلَوَاتِ الْـخَمْسِ، يَمْحُو اللهُ بِهِنَّ الْـخَطَايَا» [متفق عليه]. «ببینید اگر جوی آبی بر درب خانه یکی از شما جاری باشد و هر روز پنج بار در آن خودش را بشوید آیا از چرک و پلیدی بدن او چیزی باقی مى‌ماند؟ صحابهش گفتند: خیر، آنحضرتص فرمود: همچنین نمازهای پنجگانه که خداوند بوسیله آن خطاها و گناهان را محو و نابود مى‌کند».
و در حـدیث آمده که آخرین وصیت رسول الله ج برای امت و آخرین سفارش ایشان در وقت وداع گفتن این دنیا بسوی آخرت این بود که فرمودند: «در اداى نماز، وحقوق بردگان از خـدا بترسید، یعنی: به آنان احسان و نیکی کنید». [أحمد ونسائی وابن ماجه].
و خداوند در قرآن امر نماز را بسیار بزرگ شمرده و نماز و اهل نماز را شرافت بخشیده است، و در مواضع بسیار زیادی از قرآن کریم آن را یاد فرموده، و بطور خصوصی به آن سفارش نموده است، از آن جمله ارشاد بارى تعالی چنین آمده است: ﴿حَٰفِظُواْ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلۡوُسۡطَىٰ وَقُومُواْ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ ٢٣٨﴾ [البقرة: 238].
«بر (گزاردن) نمازها و (بویژه) نماز میانه (عصر) پایبند باشید و برای خداوند فروتنانه (به عبادت) بایستید».
و همچنین خداوند مى‌فرماید:
﴿وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَۖ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ تَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِ﴾ [العنكبوت: 45].
«و نماز را برپاى دار که نماز از (کارهای) ناشایست و ناپسند بازمى‌دارد».
و باز مى‌فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ١٥٣﴾ [البقرة: 153].
«ای مؤمنان، از بردباری و نماز مدد بجویید، که خدا با بردباران است».
و همچنین مى‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا﴾ [النساء: 103].
«که نماز بر مؤمنان واجبی زماندار است».
و خداوند بر كسى كه نماز را ضايع و پايمال كرده ادا نمى‌كند، عذابي دردناک واجب نموده و مى‌فرماید:
﴿فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٌ أَضَاعُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّبَعُواْ ٱلشَّهَوَٰتِۖ فَسَوۡفَ يَلۡقَوۡنَ غَيًّا٥٩﴾ [مريم: 59].
«آنگاه پس از آنان ناخلفانی جانشین شدند که نماز را ترک کردند و از خواسته‌ها (ی نفسانی) پیروی کردند. پس (کیفر) گمراهی را خواهند یافت».
پس بر هر مسلمان واجـب است که بر نماز محافظت و پایبندی کند، و همچنانکه خداوند آن را فرض نموده، و در اوقات خـودش آن را ادا کند، با نیت اینکه این عبادت به شکل درست، اطاعت از خدا و رسول خداست، و بداند که در صورت تخلف به خشم و غضب دردناک و عقاب خداوندی گرفتار خواهد شد.