:
د موسی عليه السلام او يوې بېوزلې کورنۍ کيسه
وایي یوه ډېره بې وزله کورنۍ وه دومره بې وزلې چې د سهار او ماښام د ډوډۍ درک یې نه و ، یوه ورځ یې مېرمنې خپل خاوند ته وویل ایا موسٰی علیه السلام د الله ج نبي او استازی نه دی ؟
خاوند یې ورغبرګه کړه ولې نه بې شکه چې نبي دی .
ــ سباته چې موسٰی علیه السلام د الله ج ملاقات ته ځي نو ته ولې نه ورته وایې چې الله تعالٰی ته زموږ د ددې سختې بې وزلي یادونه وکړي او شتمن شو چې پاتې ژوند لږ سوکاله تېر کړو !!
ــ سمه ده سبا به زه موسٰی علیه السلام ته ووایم .
سباشو موسٰی علیه السلام ته یې د خپلې بې وزلي کیسه وکړه چې الله تعالٰی ته یې یادونه وکړي .
( الله تعالٰی په هر څه خبر دی ) خو کله چې موسٰی علیه السلام د الله ج ملاقات ته ورغی نو د ددې بې وزلې کورنۍ یادونه یې ورته وکړه ، الله تعالٰی ورته وویل چې ورته ووایه چې زه به یې ښه شتمن کړم خو دا شتمني به یې یو کال وي او بیا یې بیرته ځینې اخلم !
موسٰی علیه السلام د بې وزلې کورنۍ مشر ته دالله ج خبره وکړه ، ډېر زیات خوشحال شول او د الله تعالٰی د نعمتونو بارانونه له هر پلوه پرې را ورېدل او په ډېر لږ وخت کې ښه شتمن شول .
خو یوه ورځ یې مېرمنې ورته وویل : خاونده ! ته پوهېږې چې الله تعالٰی موږ ته د یوه کال د شتمني خبر راکړی نور به بیرته بې وزلي کیږو نو خوښه دې نه ده چې له دې شته شتمني څخه داسې ګټه واخلو چې بیا مو د بې وزلي په وخت کې هم په ثمر راشي له خلکو سره به ښېګړه وکړو او هغوۍ به هرو مرو دبې وزلي پر مهال له موږ سره مرسته کوي؟
خاوند یې ورته وویل : سمه ده ولې نه ! او د اوو لارو په مېنځ کې یې یوه خېمه ودروله ، له هر لوري به چې لارویان راتلل ډوډۍ سړې اوبه به یې ورکولې ، دې کار یې دوام وموند تر دې چې له کال څخه خبره واوښته ، ددوۍ هم د الله تعالٰی ټاکلې وعدې ته ورپام نه و خو موسٰی علیه السلام یې له کال څخه زیاتې شتمني حیران کړ ، کله چې بیا د الله تعالٰی ملاقات ته ولاړ نو له الله تعالٰی څخه یې د دغو بې وزلو د شتمني په هکله ــ چې له کال څخه ور اوښتې وه ــ وپوښتل چې څنګه له کال څخه زیاته وپایېده !!
الله تعالٰی ورته وویل : ما هغوۍ ته د روزي یوه دروازه پرانسته او هغوۍ اوه (۷) دروازې زما بندګانو ته پرانستې نو نه غواړم چې زما بنده دې(۷) دروازې پرانستې وي او زه یوه پرې بنده کړم .
—————-
پند : د الله تعالٰی په ورکړه
دعبرت لپاره یی شیر کړي
د موسی عليه السلام او يوې بېوزلې کورنۍ کيسه
وایي یوه ډېره بې وزله کورنۍ وه دومره بې وزلې چې د سهار او ماښام د ډوډۍ درک یې نه و ، یوه ورځ یې مېرمنې خپل خاوند ته وویل ایا موسٰی علیه السلام د الله ج نبي او استازی نه دی ؟
خاوند یې ورغبرګه کړه ولې نه بې شکه چې نبي دی .
ــ سباته چې موسٰی علیه السلام د الله ج ملاقات ته ځي نو ته ولې نه ورته وایې چې الله تعالٰی ته زموږ د ددې سختې بې وزلي یادونه وکړي او شتمن شو چې پاتې ژوند لږ سوکاله تېر کړو !!
ــ سمه ده سبا به زه موسٰی علیه السلام ته ووایم .
سباشو موسٰی علیه السلام ته یې د خپلې بې وزلي کیسه وکړه چې الله تعالٰی ته یې یادونه وکړي .
( الله تعالٰی په هر څه خبر دی ) خو کله چې موسٰی علیه السلام د الله ج ملاقات ته ورغی نو د ددې بې وزلې کورنۍ یادونه یې ورته وکړه ، الله تعالٰی ورته وویل چې ورته ووایه چې زه به یې ښه شتمن کړم خو دا شتمني به یې یو کال وي او بیا یې بیرته ځینې اخلم !
موسٰی علیه السلام د بې وزلې کورنۍ مشر ته دالله ج خبره وکړه ، ډېر زیات خوشحال شول او د الله تعالٰی د نعمتونو بارانونه له هر پلوه پرې را ورېدل او په ډېر لږ وخت کې ښه شتمن شول .
خو یوه ورځ یې مېرمنې ورته وویل : خاونده ! ته پوهېږې چې الله تعالٰی موږ ته د یوه کال د شتمني خبر راکړی نور به بیرته بې وزلي کیږو نو خوښه دې نه ده چې له دې شته شتمني څخه داسې ګټه واخلو چې بیا مو د بې وزلي په وخت کې هم په ثمر راشي له خلکو سره به ښېګړه وکړو او هغوۍ به هرو مرو دبې وزلي پر مهال له موږ سره مرسته کوي؟
خاوند یې ورته وویل : سمه ده ولې نه ! او د اوو لارو په مېنځ کې یې یوه خېمه ودروله ، له هر لوري به چې لارویان راتلل ډوډۍ سړې اوبه به یې ورکولې ، دې کار یې دوام وموند تر دې چې له کال څخه خبره واوښته ، ددوۍ هم د الله تعالٰی ټاکلې وعدې ته ورپام نه و خو موسٰی علیه السلام یې له کال څخه زیاتې شتمني حیران کړ ، کله چې بیا د الله تعالٰی ملاقات ته ولاړ نو له الله تعالٰی څخه یې د دغو بې وزلو د شتمني په هکله ــ چې له کال څخه ور اوښتې وه ــ وپوښتل چې څنګه له کال څخه زیاته وپایېده !!
الله تعالٰی ورته وویل : ما هغوۍ ته د روزي یوه دروازه پرانسته او هغوۍ اوه (۷) دروازې زما بندګانو ته پرانستې نو نه غواړم چې زما بنده دې(۷) دروازې پرانستې وي او زه یوه پرې بنده کړم .
—————-
پند : د الله تعالٰی په ورکړه
دعبرت لپاره یی شیر کړي
No comments:
Post a Comment